Αυτό το λυχνάρι πόσες φορές ακόμη θα χρειαστεί να το γυαλίσει ο Αλαντίν μέχρι να βγει επιτέλους ο ‘χρυσός’ από εκεί μέσα?
Η κανονικότητα έτσι όπως την ξέρουμε συνεχίζει να αποτελεί και δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμη, όνειρο θερινής νυκτός. Ο ιός δεν κάνει διαχωρισμούς, αυτό είναι επιβεβαιωμένο. Τι γίνεται όμως με την καραντίνα που έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα (τουλάχιστον) με τον τρόπο που έχει εφαρμοστεί και διαχωρίζει τους έχοντες και τους κατέχοντες από τους μη?
Αρχικά απαντήσεις στα ερωτήματά μου, που είναι και πολλά (είμαι πλεονέκτης ναι, ναι το ξέρω!!!) δεν βλέπω να παίρνω, ούτε και να βρίσκω όμως. Θα μου αρκούσε τουλάχιστον όμως όταν καθαρίζαμε εκείνο το λυχνάρι να έβγαινε από εκεί μέσα η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία έκφρασης του λόγου, των κινήσεων, η αξιοπρέπεια και τόσα άλλα που έχουμε στερηθεί αυτό το διάστημα. Θα μου αρκούσε τουλάχιστον να μην χάναμε τον ρεαλισμό μας, όλοι μας ανεξαιρέτως!!!
Η ζωή μας δε μοιάζει σε τίποτα με εκείνη πριν από τον Μάρτιο του 2020, το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό, είναι παγκόσμιο και αυτό είναι ένα γεγονός που δεν χωρά αμφισβήτηση. Η μόνη μου ένσταση (και ίσως να ζητώ και πολλά) αφορά τον βερμπαλιστή Αλαντίν. Άσε βρε Αλαντίν κάτω το λυχνάρι και εμείς θα σου βρούμε άλλο, καλύτερο παιχνίδι!!!
