Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως με αυτό το άρθρο ταλανίζομαι εδώ και 2 εβδομάδες περίπου. Δεν ήξερα πως να το ξεκινήσω και πως να το μεταφέρω γραπτώς, ώστε να μην ταράξω ευαίσθητες προσωπικότητες, εφόσον δεν έχω την κατάλληλη ειδικότητα. Αναρωτήθηκα πολλές φορές, παιδεύτηκα, σκέφτηκα, έψαξα και τελικά κατέληξα στο εξής: μπορώ με τον τρόπο μου να βοηθήσω??? Nομίζω πως κάτι μπορώ να κάνω!!!
Για να πω την αλήθεια, εδώ στο Blog μου μιλάω και γράφω εγώ φυσικά, μέσα από προσωπικές μου εμπειρίες και βιώματα και δίνω συμβουλές σε αυτούς που μπορούν να ελέγξουν (στην προκειμένη) την ζωή τους. Μιλώ και γράφω ως απλός κοινός θνητός και έτσι θέλω να το δείτε. Ως απλές συμβουλές από άνθρωπο προς άνθρωπο.
Με ενδιαφέρει πολύ το κομμάτι της ψυχικής ηρεμίας και θέλω να το μοιραστώ μαζί σου, είτε γιατί σε απασχολεί και εσένα και ψάχνεις πως θα την κατακτήσεις, είτε γιατί είσαι ψυχολόγος και θέλεις να δεις την απέναντι πλευρά, την πλευρά αυτών των ανθρώπων που την αναζητούν και έχουν την δική τους θεωρία. Επομένως, πάμε να μιλήσουμε για την ψυχική ηρεμία και κατά πόσο πρέπει να την επιζητούμε?
Σου έχει τύχει και εσένα να έχεις στον περίγυρό σου (έστω και χωρίς να έχεις κάνει συνειδητά αυτή την επιλογή) τοξικούς χαρακτήρες οι οποίοι να προσβάλλουν με έμμεσο τρόπο τον χαρακτήρα και τις επιλογές σου? Είσαι και εσύ από αυτούς τους ανθρώπους που είναι ευαίσθητοι ψυχικά ή είσαι από αυτούς που αντιδρούν με σπασμωδικές κινήσεις? Αν είσαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν αντικειμενικά πως μπορούν να το ελέγξουν, τότε συνέχισε να διαβάζεις.
Είναι η περίοδος που έχω τελειώσει (σχεδόν δηλαδή) με την μετακόμισή μου και τώρα που έχω ηρεμήσει, με πιάνει το άγχος για το μετά…τι θα γίνει με την δουλειά μου? Πως μπορώ να βοηθήσω τους γονείς μου τώρα που είμαι ακόμη πιο μακριά τους? Στρεσάρομαι για το που πάμε στην ζωή και υπεραναλύω τις σκέψεις και τις αποφάσεις μου. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα με απασχολούν αυτή την περίοδο και δεν μπορώ να διατηρήσω την ψυχική μου ηρεμία. Είναι τόσο σημαντικό για εμένα να βοηθήσω τον εαυτό μου και να δουλέψω με αυτόν ώστε να μην αφήσω κανέναν και τίποτα να με επηρεάσει.
Όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολη είναι η ζωή και πως προχωράει με ταχύτατους ρυθμούς ώστε να τρέχουμε να την προλάβουμε…Τα γεγονότα επίσης τρέχουν και κάθε φορά ακούμε όλα αυτά τα δυσάρεστα και αποτρόπαια εγκλήματα που συμβαίνουν, με αποτέλεσμα η ασχήμια του κόσμου όλο και περισσότερο να παίρνει της δική της θέση στο βάθρο. Πάντοτε δίπλα μας θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μας ρωτήσουν κάτι, όχι από ενδιαφέρον, αλλά από περιέργεια για να μάθουν με έμμεσο και καθόλου καλοπροαίρετο τρόπο την καθημερινότητά μας. Πως αντιδρούμε όμως σε όλα αυτά? Το θέμα είναι πόσο χώρο θα τα αφήσουμε για να εισχωρήσουν στις ζωές μας!!! Αυτό είναι που σου έλεγα πως χρειάζετε δουλειά. Αν είσαι δυνατός προσπάθησε να διαχειριστείς τις καταστάσεις και να παραμένεις ήρεμος σε δύσκολους περιόδους της ζωής σου. Αν θεωρείς πως δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις, συμβουλέψου έναν ειδικό. Δεν είναι ταμπού, δεν είναι ντροπή, δεν είναι κατακριτέο (για εσένα που σκέφτεσαι έτσι το λέω…). Ίσως γράψω κάποια στιγμή και ένα αρθράκι σχετικά με τους λόγους που πρέπει να επισκεφθείς ψυχολόγο και σίγουρα δεν πρέπει να αγνοείς…
Πως αντιμετωπίζω όμως εγώ αυτές τις περιόδους?
Την ψυχική μου ηρεμία την βρίσκω μέσα από συζητήσεις με ανθρώπους που εμπιστεύομαι αλλά και με τον εαυτό μου. Πρωτίστως θέτω όρια σε όλα αυτά που ακούω και αν ξεφύγει κάτι, φιλτράρω τι θέλω να κρατήσω και τι όχι. Δεν αφήνω (ή τουλάχιστον προσπαθώ) κανέναν να με επηρεάσει αρνητικά και σκέφτομαι τι είναι αυτό που θέλω να κάνω εγώ στην ζωή μου και όχι τι θέλουν οι άλλοι για την δική τους ζωή και το οποίο πιθανότατα να θεωρούν κανόνα. Δίνω χρόνο στον εαυτό μου, όταν για παράδειγμα περιμένω κάτι ή θέλω να γίνει κάτι, δεν βγάζω εύκολα συμπεράσματα και κάνω υπομονή. Έχω βάλει στην ζωή μου ανθρώπους που με καλύπτουν, που με κάνουν να γελώ, που με ακούν και τους ακούω, που με σέβονται, που δέχονται τις ιδιοτροπίες μου και που κυρίως δεν με κατακρίνουν για τις αποφάσεις μου, αλλά με συμβουλεύουν. Αποδέχομαι πλέον τον εαυτό μου, όντας καλός ακροατής και σεβόμενη τις αλήθειες, που προφανώς δεν θέλησα κάποια στιγμή να δω και να παραδεχτώ. Κάνω ένα διάλειμμα από τις σκέψεις και την πραγματικότητα για να νιώσω εγώ καλά και να δω τι μπορεί να φταίει σε σχέση με εμένα και τις σχέσεις μου με τους άλλους (αν τίθεται τέτοιο θέμα). Βρίσκω τρόπους με λίγα λόγια να χαλαρώσω και να αποστασιοποιούμαι από τις κακεντρέχειες. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου και πρωτίστως ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ.
Δεν ξέρω αν σε βοήθησα, σίγουρα όμως σου έδωσα ορισμένους τρόπους να σκεφτείς πως πρέπει να κινηθείς αν περνάς μία δύσκολη περίοδο χρονικά και θέλεις να ξεφύγεις. Σκέψου πως το μόνο που ζητάμε από τον εαυτό μας είναι να είμαστε καλά, μόνο τότε θα είναι και όλα τα πράγματα, οι καταστάσεις, οι άνθρωποι γύρω μας, καλά.
Μην ξεχνάς πως μία όμορφη σκέψη και η θετική αύρα που αποπνέουμε, μεταβιβάζουν την ενέργεια στον χώρο και μας κάνει να ηρεμούμε.
