Είναι η πρώτη φορά που κάθομαι να γράψω για σένα, δεν είναι εύκολο, καθόλου θα έλεγα. Μέχρι τώρα δεν έχω ανατρέξει στο ψηφιακό album να σε αναζητήσω, μέχρι τώρα κάνουμε αναφορές για σένα, αλλά στο τέλος πάντα με πιάνει ένα ρίγος, μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει να σε σκέφτομαι χωρίς να θλίβομαι.
Ήρθε τώρα η κατάλληλη στιγμή? Όχι θα σου απαντήσω. Απλά έτσι…θέλω να σε αναζητήσω μέσα από μνήμες έντονες!!!
Θέλω να με ψάξεις στο τηλ. και αν δεν το σηκώσω να ‘φας’ τον τόπο να με βρεις, γιατί πάντα ανησυχούσες για όλους!!! Θέλω να σου μιλήσω για τα ταξίδια που θέλω να κάνω και να με κοιτάξεις με εκείνο το βλέμμα και να μου πεις ‘μόνο εσύ είσαι τέτοιο παιδί!!! Θέλω να φάω εκείνες τις υπέροχες πίτες σου και να σου πω πως είναι τόσο νόστιμες επειδή τις έπλασαν τα γλυκά σου τα χεράκια…
Που είσαι βρε γιαγιά μου να με ρωτήσεις ‘εσύ πότε θα παντρευτείς?’ και να κάθομαι να σου αναλύω επί ώρες τις ‘εξτρεμιστικές’ απόψεις μου περί γάμου!!!
Πόσο πολύ πληγώνομαι που θυμάμαι…και δεν σε έχω. Μακάρι να το ήξερες με κάποιον τρόπο. Σε ευχαριστώ γιαγιουλίτσα μου, γιατί χάρη σε σένα υπάρχουμε. Σε ευχαριστώ για τις γνώσεις σου, τις συμβουλές σου, τα γέλια σου, την ομορφιά σου. Η ομορφιά σου, άλλο ένα κεφάλαιο ολόκληρο στις συζητήσεις μας…όσο και αν προσπάθησα γιαγιουλίτσα μου να σε πείσω, πως είσαι η πιο όμορφη γιαγιά σε όλον τον κόσμο, εσύ ποτέ δεν με πίστεψες. Χαμογελούσες και νόμιζες πως σε κορόϊδευα. Όχι granny μου, είσαι η ποιο όμορφη. Είσαι και έξω και μέσα όμορφη εσύ. Εξάλλου η πραγματική ομορφιά βρίσκεται στην ψυχή και εσύ είχες δώσει όλη σου την ψυχή για όλους μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Μακάρι να σου έμοιαζα στο ελάχιστο.
Μου λείπουν οι αγκαλιές σου γιαγιά, πόσο θα ήθελα τώρα να βρίσκομαι μέσα σε αυτήν. Χαίρομαι που σου έδωσα ότι είχα και δεν είχα και στο έδειχνα κάθε μέρα. Χαίρομαι που δεν άφησα εκκρεμότητες, χαίρομαι που σου είπα τόσα σ’αγαπώ όσα τα αστέρια του ουρανού. Σε χόρτασα ρε γιαγιά, αλλά ήθελα και άλλο, μπορούσες και άλλο…Ποτέ δεν θα πάψεις να μου λείπεις, πάντα θα σε κουβαλάω/κουβαλάμε στο μυαλό μας. Είσαι στην ζωή μας και ας έχουμε να σε δούμε τώρα 8 χρόνια.
Σ’αγαπώ γιαγιά μου, είσαι ένας από τους ποιο γλυκούς και σημαντικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Σ’αγαπώ πολύ, γιατί είσαι ακόμη εδώ και δεν θα φύγεις ποτέ.
Τελικά γιαγιά δεν είναι απλά η πρώτη φορά που γράφω για ‘σένα, αλλά είναι και η πρώτη φορά που γράφω γράμμα σε εσένα σαν να είσαι εδώ…γιατί είσαι εδώ!
