Εν μέσω της δύσκολης, διαφορετικής και αν μη τι άλλο απαιτητικής (από ψυχολογικής απόψεως) κατάστασης που βιώνουμε όχι μόνο η χώρα μας, αλλά ο κόσμος όλος, θέλω να εκφράσω τις σκέψεις μου μια που #μένουμεσπίτι τώρα όλοι και βλέπουμε, διαβάζουμε, ακούμε, λογιών λογιών…απόψεις!!! Το γεγονός ότι δεν έχουν επιστημονικά τεκμηριωθεί (ορισμένες) και τις ακούω από ανθρώπους που έχουν στόχο να επηρεάσουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τους πολίτες, αυτό είναι που με κάνει να θέλω να ψάχνω εναγωνιωδώς τον Superman. Μόνο αυτός εργάζεται για το κοινό καλό, μόνο αυτός με την κόκκινη κάπα θα μπορούσε να μας βγάλει από το σπίτι ποιο γρήγορα και σίγουρα ποιο αποτελεσματικά.
-Μαααα είναι καιρός για ηρωισμούς??? θα μου πεις…
-Ναι…θα σου απαντήσω και θα’ χω και δίκιο… Ιδού →
Υπέρογκα ποσά ως αποζημιώσεις σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, αγωνία για το σήμερα των εργαζομένων στα νοσοκομεία και το αύριο των γιατρών που δεν έχουν προσληφθεί, ανάγκη για βασικό ιατρικό εξοπλισμό, λίγα από τα πολλά που είναι εκεί έξω και τρέχουν…και εγώ ξέρεις τι βλέπω? Βλέπω μια απάθεια απο την πλευρά των βασικών…Πως είναι δυνατόν η Γη ολόκληρη να καίγεται και εδώ στην Ελλάδα να μας πουλάνε φύκια για illustrattion εξώφυλλα? Πως γίνεται άνθρωπέ μου εσύ που πρέπει να μας προστατεύσεις την μια μέρα, την άλλη μέρα και ενώ ο φόβος κυριαρχεί στους δρόμους, στα σπίτια μας, παντού, να έχεις το δικαιώμα με τα ωραία σου λεφτάκια να κάνεις test για τον ιό (ιδιωτικά πάντα) και εμείς οι υπόλοιποι να μην μπορούμε? Πως γίνεται αρκετοί επιφανείς σε ολόκληρο τον κόσμο να κάνουν δωρεές αμέτρητα χιλιάδες δολλάρια και εσύ εδώ στην Ελλάδα να κάνεις αναρτήσεις του κώλου με στόχο να χυδαιολογήσεις απέναντι στους συνανθρώπους σου, μόνο και μόνο γιατί έχουμε διαφορετικές ιδεολογίες? Πότε εσύ Έλληνα που τα βγάζεις, θα δώσεις λίγα απο τα πολλά? Εδώ μήπως δεν έχουμε αρκετά πλούσιους για δωρεές? Μήπως είναι πλούσιοι μόνο για τα ταξιδια του Instagram…ή μήπως πρέπει να αναμασήσουμε την γνωστή καραμέλα, ότι κάποιος που κάνει το καλό δεν είναι ανάγκη να το επιδεικνύει κιόλας!!! Εδώ θα πρέπει να πούμε και μια αλήθεια βέβαια…καλό είναι γενικότερα, να μη δίνουμε δικαιώματα σε όλο τον κόσμο τι κάνουμε και τι προσφέρουμε, γιατί δεν θέλουμε και δεν έχουμε ανάγκη το χειροκρότημα κανενός. Στην προκειμένη περίπτωση όμως είναι διαφορετικά!!!
Πόση βλακεία να αντέξουμε και εμείς κλεισμένοι μέσα στο σπιτοκαλυβάκι μας? Πότε θα βγούμε έξω να πιούμε ανέμελοι τον καφέ μας και να κοιτάξουμε με αισιοδοξία το μέλλον? Να κάτι τέτοιες στιγμές ψάχνω τριγύρω μου να βρω τον υπερήρωα και να του πω
-Ο μεγαλύτερος εχθρός σου Superman ξέρεις ποιος είναι? Η βλακεία, η δωροδοκία και η υπεροψία. ‘Εξόντωσέ’ τες επιτέλους με γοργά βηματάκια και άντε να ηρεμήσουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
