Έχει επικρατήσει η άποψη πως κάθε τι διαφορετικό απο τις ιδέες μας, καθώς και την κοσμοθεωρία που έχουμε αναπτύξει,είναι ταυτόχρονα και κατακριτέα. Όλο αυτό συμβαίνει,γιατί πολύ απλά το μυαλό μας μένει στάσιμο…για την ακρίβεια η προκατάληψη είναι στατική. Αναρωτιέμαι, γιατί να το κάνει αυτό κάποιος, την στιγμή που όλα εξελίσσονται? Τι λάθος έχει γίνει στην παιδική του ηλίκια?
Κάθε φορά που συναναστρέφομαι με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο μου γεννά αυτά τα ερωτήματα. Σκέψεις ταλανίζουν το μυαλό μου και αναρωτιέμαι γιατί? Γιατί σε έναν κόσμο που προχωράει, αυτός μένει προσκολλημένος στην ημιμάθεια του? Είναι ένας έξυπνος άνθρωπος και χαραμίζει την ζωή του με το να είναι τόσο αντιδραστικός σε σημείο που γίνεται ανεπιθύμητος. Δεν μπορώ να συζητήσω μαζί του, γιατί η άρνησή του να κάνει διάλογο σε οτιδήποτε δε συμβαδίζει με τα δικά του πεπραγμένα,με κάνει να νιώθω οτι υψώνεται ένα φράγμα ανάμεσά μας και δε μου δίνει την δυνατότητα να προχωρήσω. Ξέρω πως το να συνεχίζω να συναναστρέφομαι μαζί του, η σχέση μας μόνο τοξική μπορεί να είναι, αλλά δε μπορώ να κάθομαι έτσι. Δεν είμαι ψυχολόγος, είμαι όμως άνθρωπος και είμαι εδώ για να τον βοηθήσω και θέλω να προσπαθήσω, πριν φτάσω στο σημείο να τα παρατήσω. Απλές καθημερινές σχέσεις που περνούν απο το μικροσκόπιο και όμως είναι η καθημερινότητα μας…δεν υπάρχει λόγος να αντιδράμε τόσο πολύ σε θέματα, που απλά έχουμε διαφορετικές πεποιθήσεις. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του και αυτό πρεπει να είναι σεβαστό. Θέλω να βοηθήσω εσένα που είσαι εχθρός της αλήθειας. Θέλω να βοηθήσω και εμένα για να μπορώ να βρίσκομαι ποιο συχνά μαζί σου και να ανταλλάσουμε τις ιδέες μας.
«Ο άνθρωπος που δεν ανανεώνεται πνευματικά, πεθαίνει, όπως το φίδι που δεν μπορεί ν’ αλλάξει δέρμα», έγραψε κάποτε ο Νίτσε.
A view has prevailed that anything different from our ideas and worldview that we develop,is reprehensible.This all happens because our mind is stagnant.The prejudice is static.I’m wondering why anyone do that at the current moment when everything is evolved.Whats wrong has been done in his childhood?
Whenever I socialize with a particular person, all these questions raised in my mind. Thoughts have been plaguing my mind and I wonder why? Is that because in a world that progresses,he stays staled? He is a smart man and wasted his life by being so reactionary to an undesirable point. I can not discuss with him cause his refusal to make dialogue,on anything not in line with his own proceedings, makes me feel that a barrier rises between us. He does not give me the strength to continue our conversation. I know that our relationship could only be toxic but I can not sit and do nothing. I’m not a psychologist. I’m human and I want to help him, to try harder, before I have to give it up. Simple casual relationships that pass from the microscope and yet is our everyday life…There is no reason to react so much to subjects that just have different beliefs. Everyone is free to make his own choices and this must be respected.I want to help you while you are fighting the truth. I want to help myself so that I can be with you more often and make a dialogue with you.
“The man who does not renew spiritually, dies, like the snake that can not change skin,” wrote Friedrich Nietzsche once.
